Мейірімділік – адам бойындағы ең құнды қасиеттердің бірі. Бұл -адамдарға алғыс талап етпей, көмектесуге деген ұмтылыс. Бәрімізге кейде көмек пен түсіністік қажет. Ал соны күйбең тірлікте ескеріп жүрміз бе? Тілшіміз эксперимент жасады.
Айдана ҚАЙРАТ, ТІЛШІ:
Бүгін мен зағип жан ретінде жұрттан көмек сұраймын. Тұрғындардың реакциясы қалай болады, айналамызда мейірімді жан көп пе екен, көрейік.
БЛИЦ-САУАЛНАМА:
- Кешіріңіздер біреу бар ма?
- Не болды?
- Жолдан өту керек еді маған.
- Мен мешіт жақтан келе жатырмын ғой, иә?
- Тура Тұлпарға өтесіз.
- Иә, Тұлпарға баруым керек
- Мына жерден тіке жүре берсеңіз Тұлпарға барасыз.
- Рахмет, аға!
- Кешіріңіздер, біреу бар ма?
Жолдан өтуге көмектесіп жібересіз бе?
- Рахмет!
- Өтесіз бе?
- Иә, жасыл жанды ма?
- Ұстап алыңыз...
- Қай жаққа қарай бару сізге?
- Мешітке қарай?
- Мешіттің алдында орындықтар бар, отыра тұрыңыз, біз алып кетеміз.
- Жақсы, рахмет!
- Жолға келдік қой деймін.
- Иә
- Ақырындап жүре беріңіз.
- Машиналар жоқ қой?
-Жоқ, жүре беріңіз
- Жолдан өтіп тура жүре берсеңіз, алдыңыздан Тұлпар сауда үйі шығады.
-Рахмет!
Тұрғындар қолдарынан келгенше маған көмектесті. Кейбірі тіпті бара жатқан бағыттары басқа болса да, мені жолдан өткізіп, бағыт –бағдар берді. Жақсы адам көп. Бұл көңілге қуаныш ұялатты. Әлемді мейірімділік құтқарады.
