Нью-Йорк университетінің ғалымдары Мысырда 4500-ден астам жыл бұрын Үлкен Сфинкс мүсінінің қалай пайда болғанын ақыры нақты анықтадық деп мәлімдеді. Кazinform агенттігі бұл туралы New York Post басылымына сілтеме жасап хабарлайды.
Сарапшылар ондаған жылдар бойы Гизадағы Ніл өзенінің бойынан табылған әктас мүсіннің бетін тас қалаушылар қолмен ойып салған болуы мүмкін деген пікірге келісті, бірақ олар мүсіннің үлкен денесінің қалай жасалғаны туралы қорытындыға келген жоқ.
Нью-Йорк университетінің ғалымдары жүргізген және Physical Review Fluids журналында жариялауға қабылданған зерттеу эрозияның Сфинкс тәрізді пішіндерді жасай алатынын анықтады.
Зерттеудің аға авторы Лейф Ристрофтың айтуынша, алынған қорытынды мұндай үлкен мүсіндердің эрозияның нәтижесі болуы мүмкін екенін дәлелдейді.
Бұл үлкен мүсіннің жасалуында табиғат рөл атқарып, мысырлықтарды оны мүсінге айналдыруға шабыттандырған болуы мүмкін.
Университет командасы өз теориясын тексеру үшін желдің шөлдерде кездесетін ярданга – ерекше жартас құрылымдарына қарсы қалай пайда болып, қозғалатынын талдады.
Зерттеушілер Мысырдың солтүстік-шығысындағы аймаққа ұқсату үшін ішіне қаттырақ, эрозияға көп ұшырамаған материалы бар жұмсақ саз үйінділерін алып, содан кейін оны жел сияқты әрекет ететін судың жылдам ағынымен шайды.
Саз ақырында Сфинкс тәрізді формацияға ұқсай бастады. Адамдар кейін оны нақты, егжей-тегжейлі пішіндерге айналдыра алған болуы мүмкін.
Үлкен Сфинкс пирамидаларды қорғау үшін б.д.д. 2500 жылы, 4-ші әулет кезінде Гизаның Ұлы пирамидаларымен бірге салынды деп саналады.
Университет ғалымдары жүргізген эксперимент 1981 жылы геолог Фарук Әл-Баз ұсынған теорияны тексерді. Ол Үлкен Сфинкс табиғи жолмен, жел эрозиясынан пайда болғанын айтты.
